Posted in Writing

[30 Day Couple Challenge: Day Sixteen – Day Twenty] A Love Story: กลิ่นอาย

Image

Source: NanJi

Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
.
.
.
Rating: PG13
Author’s Note: Merry Christmas นะครับที่รัก
.
.
.
* * *
.
.
.
  1. ทำกับข้าว

.

เขาทำอาหารให้ผมทานบ่อย ๆ  นับมีพรสวรรค์ในแบบที่ผมไม่มี อันที่จริงแล้วผมไม่เคยเอาเวลาไปฝึกทำอาหารเท่าไร แม้แต่อาหารง่าย ๆ ผมก็ยังซื้อทานอยู่บ่อยครั้ง ไม่ต้องเตรียมการอะไร ไม่ต้องล้างจาน ไม่ต้องจัดการกับข้าวของเครื่องใช้หากต้องย้ายอพาตเมนต์ ไม่ต้องมีภาระเมื่อไม่ต้องการหยุดอยู่ที่ใดเป็นหลักแหล่ง ในช่วงเวลาที่ไม่ค่อยมีเงินติดตัวก็ไม่ต้องกิน ปกติผมก็แค่กินเพื่ออยู่

.

เขาสอนให้ผมรู้ว่าชีวิตนี้มีอะไรมากกว่านั้น เขาสอนให้รู้จักการได้ทานอาหารเมื่อมีบ้านให้กลับ หรือการได้ทานอาหารเมื่อสมาชิกในครอบครัวกลับมาบ้าน

.

.

  1. หึง

.

วันหนึ่งผมฝันว่าพวกเราทั้งสองเป็นผู้หญิง และรักกันเฉกที่พวกเรารักกัน แล้วเพียงครั้งหนึ่งในความฝัน ผมลองขอให้ผมได้มีโอกาสแตะตัวเขาเพียงคนเดียว ผมจำได้เลือนรางว่าเขาบอกว่าผมดูหวงเขาเป็นพิเศษ อันที่จริงอาจเป็นเพราะผมได้มีโอกาสมากกว่าที่จะได้เป็นฝ่ายปัดป้องเขาออกจากคนอื่นบ้าง หากเป็นความเป็นจริงแล้ว ผมคงเก็บทั้งตัวของเขาเอาไว้กับตัวเองแบบนั้นไม่ได้ และคงไม่แม้แต่จะเอ่ยขอ

.

.

  1. เขิน

.

ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าคนเราสามารถรู้สึกเขินอายเป็นเวลายาวนานได้ขนาดนี้ กระทั่งได้มาพบกับเขา

.

บางทีความเขินก็คล้ายกับกลิ่นยาสูบไปป์ มันอบอวลและล่องลอยอยู่ในบรรยากาศ และไม่จางหายไปตราบใดที่ยังจุดกล้องยาสูบอยู่ ควันยาสูบทำให้รู้สึกอุ่นบนผิวหน้าและในปอด—กลิ่นอายความเขินนั้นทำให้อุ่นในอกและร้อนผ่าวบนใบหน้า อุ่นกว่า ชวนเสพติดกว่า และหอมหวานกว่า และมีบางอย่างที่ผสมผสานแน่นแฟ้นกับความรัก

.

หากความเขินเป็นเฉดสีสักสีในสมอง มันจะเป็นสีอะไรกันหนอ

.

.

  1. เดท

.

พวกเรามีข้อเสนอมากมายสำหรับการเดท ชีวิตมีอะไรให้ทำมากมายเช่นนี้เอง ผมเคยคิดจะไม่ห่วงหากตัวเองต้องตายไป ใครกันเล่าที่อยากจะอยู่ชั่วนิรันดร์ ในตอนนี้กลับเป็นผมเองที่ต้องการชั่วนิรันดร์

.

ไม่มีความเจ็บปวดใดคงอยู่ได้ชั่วนิรันดร์ คนเราเพียงแต่ต้องอดทนหากไม่ได้รับการปลอบโยน ท้ายที่สุดแม้กระทั่งความเจ็บร้อนบนผิวเมื่อสมัยโดนพ่อตีก็จะไม่หลงเหลืออยู่ในความทรงจำ และหากมีชั่วนิรันดร์ พวกเราคงได้ไปเดทในอีกภพหนึ่งเมื่อร่างกายของพวกเราเดินทางไปถึงจุดสิ้นสุดของกาลเวลาในภพนี้

.

.

  1. อาบน้ำ

.

บางครั้งก็มีเสียงหัวเราะกระทบผนังห้องน้ำ บางครั้งก็มีเสียงของพวกเรากำลังร่วมรัก สีของความสุขแต่งแต้มทิ้งไว้ในห้องอาบน้ำ แล้วถัดจากห้องน้ำก็คือห้องนอน ที่ซึ่งบางครั้งเขาจะอุ้มผมจากห้องอาบน้ำกลับไปที่เตียงนุ่ม แล้วพรมจูบลงบนกายของผมที่นั่น

.

บัดนี้ผมมีความสุขกับช่วงเวลาที่ได้อยู่บนอ่างอาบน้ำจนนิ้วเปื่อย มีความสุขกับช่วงเวลาที่นิ้วของเขานวดไล้บนหนังศีรษะตอนที่เขาสระผมให้

.

แม้ในตอนที่อุณหภูมิอ่างน้ำหวนคืนสู่อุณหภูมิปกติ กายของเขาก็ยังให้ความรู้สึกอบอุ่นอยู่ตลอดเวลา

Posted in Gallery, Prompt

[WIW] Vladimir Zaytseva

Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ

avatar.org

World is War: The Republic of Russia-China

vladimir_zaytseva_wiw

ชื่อ-สกุล: วลาดิเมียร์ ซายเซทว่า (Vladimir Zaytseva)

วันเกิด: 01/09/2074

อายุ: 26

ตำแหน่ง: ร้อยโท

เพศ: ชาย

น้ำหนัก/ส่วนสูง: 183cm/80kg

สีตาสีผม: สีเทา/สีฟางซีด

ลักษณะภายนอก: ผมสั้นสีฟางซีดตัดสั้นนั้นปัดเรียบแปล้ไปด้านหลังเพื่อเปิดหน้าผากทั้งหมด ดวงตาคมสีเทา คิ้วบางจนแทบไม่เห็น ปลายจมูกออกแหลมเล็กน้อย หน้ายาว เป็นคนแขนขายาว

เชื้อชาติ-สัญชาติ: รัสเซีย-รัสเซีย

เมืองเกิด: Saint Petersburg, Russia

ลักษณะนิสัย: เป็นคนที่มีบุคลิกแข็ง ๆ อยู่บ้าง แต่ก็ค่อนข้างสุภาพกับทุกคน ให้ความเคารพกับผู้ที่มีตำแหน่งสูงกว่ามาก พยายามทำตัวให้น่าเกรงขามกับคนที่ตำแหน่งต่ำกว่า แต่ก็รับฟังความคิดเห็นของคนทุกตำแหน่ง แสดงความเชื่อในสหพันธ์ รัสเซีย-จีนอย่างไม่ปิดบัง เชื่อว่าความร่วมมือครั้งนี้จะนำไปสู่ความเปลี่ยนแปลงอันดี

ประวัติโดยสังเขป: คุณปู่เสียชีวิตไประหว่างการประกอบอาชีพทหาร วลาดิเมียร์จำคุณปู่ไม่ได้แล้วเพราะเคยเจอเมื่อสมัยยังเล็กมาก ๆ  แต่พ่อกับแม่มักจะพูดบ่อย ๆ ว่าคุณปู่ตายไปอย่างมีเกียรติ วลาดิเมียร์อยากเป็นทหารมาตั้งแต่เล็ก แล้วเมื่อวลาดิเมียร์เติบโตขึ้นก็ไปสอบเข้าโรงเรียนนายร้อย สุดท้ายก็เข้ารับราชการได้ และได้ตำแหน่งร้อยโทในที่สุด การเป็นทหารที่แท้จริงไม่ได้เป็นอย่างที่เขาเคยนึกภาพไว้นัก แต่เขาก็ยังรู้สึกพอใจกับชีวิตของสายอาชีพนี้

อื่นๆ: ชอบว่ายน้ำ ชอบเขียนกลอนอิสระ

Twitter: @WIW_Vladimir