ชื่อ-นามสกุล: Shirley Southsea (เชอร์ลีย์ เซาธ์ซี)
ชื่อเล่น: Shirl (เชิร์ล)
ตำแหน่ง: ลูกเรือ
เรือที่ต้องการสังกัด / กัปตันเรือที่ต้องการสังกัด: The Doomed Dawn / Derya Jamal
อายุ: 26 27 ปี
เพศ: ชาย
น้ำหนัก / ส่วนสูง: 75 kg / 187 cm
เมืองเกิด: เกิดบนเรือโดยสารจากโรซาริน่าไปซิมาฟ
เชื้อชาติ: ไม่ทราบแน่ชัด คาดว่าอย่างน้อยก็มีเชื้อสายชาวลาเอลอยู่
ลักษณะภายนอก: ผมสีบลอนด์ขาว ดวงตาสีเทา ชอบถักเปียเล็ก ๆ สองข้างที่ปอยผมด้านหน้าและผูกผ้าโพกหัวประดับลูกหิน ท่าทางกระฉับกระเฉง ส่วนใหญ่จะสวมเสื้อผ้าที่ไม่มีแขนเสื้อ ที่ข้อมือมักจะสวมกำไลลูกหินสีต่าง ๆ ให้เข้ากับชุดที่สวมใส่วันนั้น มักจะใส่ต้มหูลูกหิน แต่งกายสีสันสดใส เน้นสีแดงสด หลายชุดก็ดูเก่า ๆ โทรม ๆ บ้างคล้ายไม่มีเวลาดูแล แต่ก็มักจะใส่เสื้อผ้าที่มีเนื้อผ้าชั้นดี รูปร่างสูง ดูปราดเปรียว ผิวสีขาว ถ้าโดนแดดนานหรืออยู่ในอากาศเย็นมากแล้วผิวหน้าจะออกแดงอย่างชัดเจน (เวลาดื่มเหล้าก็หน้าแดงง่าย) เหน็บกริชกับขวานใหญ่ติดตัวเป็นประจำ มักจะสวมปลอกคอสีน้ำตาลดำ ยกเว้นเวลาออกปล้น
[ภาพอภินันทนาการจาก https://seykurohashi.wordpress.com/ ]
ลักษณะนิสัย:
- ชอบยิ้มกวนระคนอวดดีอยู่เป็นนิจ ขี้เล่น
- อยู่ในวัยที่โอหังและอาจประเมินตัวเองสูงกว่าความเป็นจริง อนึ่งคือค่อนข้างหลงตัวเอง และบางครั้งก็มั่นใจในตัวเองจนไม่ฟังใครและยังทำตัวเหมือนเด็กไม่รู้จักโต
- นิ่งลงกว่าปกติเมื่ออยู่กับหนังสือ
- อดไม่ได้ที่จะปากดีไม่ดูเวลาเรื่อย ๆ
- คล้ายจะชอบเอาใจคนอื่น แต่ในหลายกรณีอาจเพียงอยากกวนใจคนอื่นเขาแค่นั้นก็เป็นได้ แม้แต่ตัวเองก็ไม่ค่อยแน่ใจนัก
- เมื่อถือว่าได้สังกัดอยู่ที่ใดแล้วก็มักจะทุ่มเทอุทิศตนให้กับที่นั่นเต็มที่ ฉะนั้นในตอนนี้จึงตั้งใจจะทำหน้าที่ของตัวเองในเรือดูมดอว์นอย่างสุดความสามารถ แต่ก็ถือว่าการอุทิศตนกับการผูกมัดเป็นคนละเรื่องกัน
- ปฏิบัติกับผู้คนไม่เท่ากัน จะสุภาพ นัวเนีย ออเซาะหรืออวดดีกับใครก็แล้วแต่สัญชาตญาณตัวเองจะชี้นำ
- ถ้าเดือดดาลขึ้นมาจะติดนิสัยใช้กำลัง
- สนุกกับการฆ่าคนอย่างช้า ๆ แต่ก็จะไม่ทำให้ความชอบส่วนตัวนี้ถ่วงการขโมยสมบัติหรือกิจอื่นที่จำเป็นต้องทำ ณ เวลานั้น ส่วนกรณีที่สนุกกับการฆ่าเร็ว ๆ มักจะตอนได้พรากทารกจากอกแม่และฆ่าต่อหน้า
- รักสมบัติ แต่เมื่อมีเหตุเสียทรัพย์ไปก็ไม่เก็บมาเจ็บแค้น และไม่ก็ไม่เสียดายของที่พังไปเกินกว่าจะซ่อมได้แล้ว
- ตระหนักรู้ความรู้สึกของตนที่มีต่ออะไรช้าเอามาก ๆ อาจจะเว้นแต่ความรู้สึกโกรธ
ประวัติ:
ปี 91 – 103:
- เกิดบนเรือโดยสารจากโรซาริน่าไปซิมาฟ คาดว่าเป็นลูกของชนชั้นสูงที่แอบมาคลอดบนเรือแล้วทิ้งลูกไว้เพื่อปิดบังเรื่องอื้อฉาว กัปตันผู้เป็นชาวมัวร์ของเรือโดยสารนั้นเป็นคนไปพบเด็กทารกและตัดสินใจเลี้ยงไว้เป็นลูกบุญธรรม
- เชอร์ลีย์มีชีวิตช่วงแรกอยู่ในเรือ และเคยกลัวที่จะขึ้นบกเพราะเคยโดนลูกเรือคนหนึ่งแกล้งกรอกหูว่า “คนบนบก” รังเกียจคนที่ไม่ได้เกิดบนบก พออายุ 5 ขวบถึงได้ลองยอมขึ้นบกเป็นครั้งแรก
- มีนิสัยชอบขโมยอาหารในเรือมาตั้งแต่เล็ก ๆ โดนกัปตันของเรือโดยสารนั้นตีบ่อย ๆ แต่ก็ไม่เข็ดเสียที
- ชอบเก็บสะสมของที่พวกคนโดยสารทิ้งไว้ แต่ไม่ค่อยเจอของมีราคาสูง สมัยนั้นชอบสะสมหนังสือและนาฬิกาพกเป็นพิเศษ (แพทย์ประจำเรือเป็นคนสอนอ่านหนังสือ) ถ้าเจอซิการ์ก็จะเอาไปฝากกัปตัน มีอยู่ครั้งหนึ่งพบกำไลอัญมณี พอเอาไปฝากกัปตันแล้วกัปตันดูดีใจมาก เลยเริ่มนิสัยลักขโมยของมีค่า ไม่เคยโดนจับได้
ปี 104 – 107:
- มีลูกเรือคนหนึ่งถอนตัวจากเรือโดยสารนั้น เขาหลอกพาเชอร์ลีย์ลงเรือไปเที่ยวด้วยกันที่รอนโดรี่ ก่อนจะนำไปขายให้กับซ่อง เชอร์ลีย์พบยูลและได้มีเพื่อนวัยรุ่นราวคราวเดียวกันเป็นครั้งแรก อยู่ได้ไม่กี่เดือนเชอร์ลีย์ก็หนีออกมาครั้งหนึ่ง แต่ก็โดนจับกลับไปในเวลาอันสั้น ที่ซ่องเอาฝิ่นกับกัญชาให้เชอร์ลีย์เสพจนติด เขาไม่กล้าหนีออกมาอยู่นานระหว่างที่เป็นทาสฝิ่นกับกัญชาอยู่ที่นั่น ที่รอนโดรี่ไม่มีโสเภณีชายที่มีลักษณะของชาวลาเอลอยู่เยอะนัก หลังจากเรียนรู้งานนี้อยู่พักใหญ่ก็ได้ราคาสูงกว่าเดิม กลับกลายเป็นได้รับการทะนุถนอมจากเจ้าของซ่องอยู่พอสมควร
ปี 108 – 114:
- เมื่อยูลวางเพลิงซ่อง ก็หนีออกมาด้วยกัน
- เชอร์ลีย์จากยูลโดยไม่บอกลา แล้วลักลอบขึ้นเรือพาณิชย์ที่กำลังเดินทางไปอัคซาเร ได้พบกับกัปตันเรือนามว่าคามิลเลียสเข้า คามิลเลียสตัดสินใจรับเชอร์ลีย์เข้ามาเป็นลูกเรือ และคอยคุมดูแลเชอร์ลีย์จนเลิกติดฝิ่นและกัญชา ทั้งคู่เป็นคู่รักกันอย่างลับ ๆ
- ได้ฝึกการเดินเรือและศิลปะการต่อสู้จากท่านคามิลเลียสตลอดเวลาที่อยู่บนเรือพาณิชย์ กับคนรุ่นราวคราวเดียวกันแล้วเชอร์ลีย์ไม่เป็นรองใครในเรื่องของความเร็วในฝีเท้าและในฝีดาบ
- เรือพาณิชย์นั้นล่มไปเมื่อเจอกับพายุใหญ่ระหว่างเดินทางไปซิมาฟ คามิลเลียสสาบสูญ
ปี 115 – 117:
- เชอร์ลีย์ตัดสินใจลองท่องทะเลทรายดูบ้าง จึงไปเข้าร่วมกับพวกหมู่โจรทะเลทราย คอยตามขโมยของจากพวกพ่อค้าที่ขนส่งสินค้าข้ามทะเลทรายเข้า-ออกซิมาฟ นอกจากนั้นเชอร์ลีย์ก็ขายตัว ลักขโมย และขายกำไลลูกหินเป็นงานเสริม
- หลักจากเบื่อการเดินทางในทะเลทรายก็เป็นผู้ช่วยคนขายเนื้อที่ซิมาฟ และเริ่มคิดอยากกลับสู่ทะเลอีกครั้ง ว่าจะหาช่องทางเข้าร่วมกับโจรสลัดเรือใหญ่
ปี 118:
- พบอิกกี้ที่ร้านหนังสือที่ซิมาฟ พบว่าคนคนนี้น่าค้นหาติดตาม แต่ไม่ควรไปหือด้วยอย่างประหลาด
- ขึ้นเรือดูมดอว์น ลึก ๆ แล้วนับเป็นหนี้อิกกี้อยู่มากที่ได้กลับมาสู่ทะเลในแบบที่ตัวเองต้องการ
[สามารถโคประวัติเพิ่มเติมได้]
อาวุธ: เรียงลำดับตามความถนัด –> มือเปล่า=ขวาน>ดาบสั้น>กริช
ประสบการณ์การเดินเรือ (ปี): เดินเรืออย่างจริงจังเป็นเวลา 6 ปีเมื่อสมัยเป็นลูกเรือให้เรือพาณิชย์ของคามิลเลียส (เวลาที่อยู่บนเรือ 12 ปีเมื่อสมัยเด็กก็ได้รับความรู้เรื่องวิธีการเดินเรือมาตลอด แต่ไม่มีประสบการณ์ในเชิงปฏิบัติมากนัก)
สิ่งที่ชอบ: การอ่านหนังสือ, เซ็กซ์กับคนในแบบที่ชอบ, เซ็กซ์ที่ได้เงินทองตอบแทน, ซิการ์, ลูกหิน, นิ้วมือ นิ้วเท้าของคนหรือหัวของทารกตอนถูกตัดออกใหม่ ๆ, ผู้ชายท่าทางเนี้ยบ ๆ และดูเรียบร้อย, กลิ่นทะเล, เสียงคลื่นที่ได้ยินจากบนเรือ/ในเรือ, ทำสร้อยข้อมือ, การทำอาหาร, เหล้ารัม, การเล่นซ่อนหาบนเรือ, เสียงไวโอลิน, แสงจันทร์
สิ่งที่ไม่ชอบ: เสียงกรี๊ดอย่างสนุกสนานของเด็ก
สิ่งที่เกลียด: ท้องฟ้าสีแดงยามเช้า (=พายุอาจจะเข้า), การโดนคนที่ตนยอมรับดูถูก
อุดมการณ์/ความต้องการ: ความผิดพลาดพื้นฐานในการใช้ชีวิตคือการคิดว่าความสุขคือเป้าหมาย, คนบนโลกนี้ไม่มีดีหรือเลว มีเพียงชาวบกหรือชาวทะเล, ต้องการชีวิตที่มีการเดินทางและเสียงคลื่นจากบนเรือ
Twitter: https://twitter.com/Shirley_DDawn
Twitter ผปค.: https://twitter.com/Daiong
ฝากตัวด้วยนะคะ (u _ u,,
Twisted Backbone 
