Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
.
.
.
เชอร์ลีย์สมัยเด็ก ตอนขึ้นฝั่ง
.
ไกอัสแห่งบลูไวเปอร์
.
เชอร์ลีย์กับคามิลเลียส (sub-character) เมื่อสมัยก่อน
.
บราวน์ นายช่างใหญ่
.
ไอริลกับซาวี่ที่เกรสติโอ้ พอร์ท
.
เชอร์ลีย์สมัยเด็ก ตอนอยู่บนเรือ เหมือนจะน้อยใจพ่อเลี้ยงนิดหน่อย
Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
Notes:
Word count: 1,045
.
.
.
ข้าหลงรักบุรุษผมแดงยาว เขาเป็นเสมือนลูกคิดสำหรับจิตคณิต ส่วนข้าเป็นเพียงคนอวดดีที่อยากเป็นภาพในล็อคเก็ตหากเขาเป็นล็อคเก็ต และอยากเป็นลูกบิดประตูหากเขาเป็นธรณีประตู ข้าอยากเป็นผู้ที่พร้อมที่จะสละดวงตาและแขนขาให้ทันทีที่เขาเอ่ยปากเพียงคำเดียว
เขาจะรับรู้ขอบเขตการปกป้องของข้า
ความลับเล็ก ๆ ของเราคือการไม่มีความลับต่อกัน
_
ข้าได้ยินเสียงหัวใจของท่าน ที่ตรงนี้
ท่านผู้เป็นดวงใจของข้า ท่านผู้เป็นพู่กันของสี เป็นสีของผ้าใบ เป็นผ้าใบของศิลปิน เป็นศิลปินของภาพวาด เป็นภาพวาดของความสุข เป็นความสุขของศิลปะ และเป็นชีวิตของข้า
_
Dear Sir,
I offer you the two greatest human emotions: love and fear. For I have loved you for long, and I have great fear of losing you. This fear, however, urges me run faster to you, Sir. Why reject Fear? As before the face of Fear, I can fly to you without looking back. It gives me the power and control.
Forever Yours,
S.
_
ถึง: เจ้ามักจะกอดข้าแน่นเกินไป จุมพิตข้าเบาเกินไป บอกรักข้าบ่อยเกินไป
ข้อความ: ข้าชอบตาตุ่มที่ข้อเท้าของท่าน และรอยบุ๋มใต้ลำคอที่อยู่ระหว่างไหปลาร้าของท่าน
จาก: ข้ามองตาท่านครั้งแรก เมื่อห้าปีที่แล้ว
_
ท่านผู้เป็นที่รัก
พวกเราจูบกันน้อยครั้ง และหลายครั้งในน้อยครั้งเหล่านั้น พวกเราก็จูบกันอย่างอ่อนเบา ก่อนที่ข้าจะจับมือท่านขึ้นมาจูบข้อนิ้ว ปลายจมูกของพวกเรามักจะสัมผัสกัน แล้วอยู่แบบนั้นนิ่งนานในที่ที่ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครได้ยิน
ครั้นพวกเราสามารถอยู่ด้วยกันได้ในที่ที่ไม่จำเป็นต้องหลีกหนีสายตาใคร ท่านก็ถูกคลื่นพายุพรากไปเสียอย่างนั้น
_
ท่านคามิลเลียสที่รัก
ดิเอลโลเรียช่างแห้งแล้งเสียเหลือเกิน ข้านึกสงสัยว่าท่านจะมีวันมาที่ทะเลทรายนี่กับข้าไหม ด้วยท่านดูมีพลังที่สุดเมื่ออยู่กับน้ำและความชุ่มชื้น – ในยามที่ท่านอยู่กับสายฝนและคลื่นมหาสมุทร ท่ามกลางไอน้ำในอ่างน้ำร้อน หรือละอองทะเลจากกราบเรือยามเช้าที่พวกเราอยู่ด้วยกัน ท่านมักจะดูเหมือนบุตรแห่งห้วงสมุทร หากได้เห็นท่านท่ามกลางผืนทรายนี่คงแปลกตาน่าดู
น่าเสียดายที่บัดนี้ข้าไม่อาจอยู่เคียงข้างเพื่อบอกราตรีสวัสดิ์ท่านทุกคืน และจุมพิตอรุณสวัสดิ์กับท่านทุกเช้าได้
ข้าอยากตามท่านไป
ด้วยรัก
เชอร์ลีย์
_
นายท่านที่รัก—
ข้าคิดถึงลมหายใจของท่านที่ปลายจมูกของข้า หากธรรมชาติผู้เป็นมารดาแห่งมวลมนุษย์มิได้พรากท่านไปจากข้า เราอาจได้ใช้เวลาในฤดูเหมันต์นี้ด้วยกัน หากมีใครทำนายว่าข้าจะตายในฤดูนี้ ข้าคงเชื่อเขา มีความเป็นไปได้ว่าความตรอมตรมอาจฆ่าข้าได้… กระนั้นข้าก็อาการดีพอที่จะมาเขียนสิ่งนี้แล้ว
ท่านจำได้ไหมเมื่อครั้งที่เรานอนเคียงข้างกัน แล้วท่านบอกว่าภรรยาของท่านตั้งครรภ์ ในคืนนั้นข้าเกือบกลับไปหาฝิ่น ข้านึกถึงฝิ่นก่อนกัญชา ด้วยฤทธิ์ของฝิ่นปลอบโยนความเศร้าได้ดีกว่ากัญชา กัญชาเหมาะกับความโกรธ แต่แล้วท่านก็จับข้าได้คาหนังคาเขา แล้วไม่อนุญาตให้ข้าได้สร้างสรรค์อารมณ์ของตัวเองด้วยสารเย้ายวนเหล่านั้น ทว่าในที่สุดแล้ว ภริยาของท่านกลับจากไปพร้อมลูกเมื่อถึงกาลคลอด ข้าจำสีหน้าท่านยามมาบอกข่าวร้ายนั้นกับข้าได้ ดวงหน้าท่านดูซีดขาวอย่างเห็นได้ชัดแม้ในแสงสลัว
กระนั้นแม้ถึงกาลที่ท่านจะมิใช่ของนางในนาม ท่านก็ยังมิใช่ของข้า มิมีบาทหลวงคนใดให้ข้าสาบานความรักของตนที่มีต่อท่านได้ และข้ามิแน่ใจว่าจะมีเทพองค์ใดเข้าข้างข้า ท่านผู้เป็นที่รัก โปรดนึกภาพตัวท่านและข้าในอาภรณ์สีขาว และแหวนบนนิ้วนางที่เราสวมมอบให้กัน หากข้าสามารถมอบสิ่งเหล่านั้น—มิใช่ในฐานะบุรุษคนหนึ่ง หากเป็นในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง—โดยไม่ต้องทำลายฐานะและครอบครัวของท่านลงก็คงจะดีใช่น้อย บางทีหากเราอยู่ที่อื่นที่ไกลออกไปในมวลดาว พวกเราอาจรักกันโดยไม่ต้องหลบซ่อนเช่นนี้ได้
ข้าบอกว่าข้าจะรักท่านตราบสิ้นลมหายใจ แล้วเหตุใดลมหายใจท่านจึงสิ้นสุดไปก่อนเสียเล่า ดวงใจของข้า
_
Master,
Do you know that feeling which resembles sandpaper? I couldn’t quite explain. It’s rough and dry. If you drag your hand too quickly over it, it’ll burn your skin.
—Where was I going with this? Never mind. I’m speaking gibberish, but there is really no one else I’d rather talk to. I love you most.
_
เจ้ามีความฝันมายาวนาน มีความสุขมายาวนาน เชื่อในความสุขมายาวนาน ในที่สุดเจ้าก็เลือกที่จะทิ้งทั้งหมดในผืนทะเลทรายแห่งดิเอลโลเรีย แล้วเจ้าก็ลืมไปสิ้นว่า—นั่นสิ เจ้าลืมอะไรไปนะ เจ้าตอบตัวเองมิได้เสียแล้ว เจ้ารู้เพียงว่า การมองความสุขเป็นเป้าหมายนั้นคือความผิดพลาด ด้วยรู้ดีว่าการที่ครั้งหนึ่งเคยมี แล้วเสียไป แล้วหวังจะได้มันอีกนั้น… ทำให้เจ้าเกือบเอาชีวิตไม่รอด
ใครว่าความตรอมใจฆ่าใครไม่ได้ มันเกือบฆ่าเจ้า และถึงเจ้าจะไม่สนหากตัวเองจะตายไป เจ้าก็ยังไม่อยากตายหรอก
เจ้าคิดขึ้นมาได้ว่า ทะเลอาจมีอะไรมาเสนอให้เจ้าได้อีก
_
M’dear,
The rain won’t last, they said.
Keep silence and stay strong, they said.
What is strength, and what lasts, anyway?
Love,
Yours.
.
.
.
The End.
Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
.
.
.
คามิลเลียส กัปตันเรือเก่าของเชอร์ลีย์
.
ยูลกับเชิร์ล สมัยอยู่ซ่อง
.
หมีบราวน์ นายช่างใหญ่แห่งดูมดอว์น
.
บราวน์กับยูล สาย C
.
ยูล
.
คามิลเลียส ล่าสุดกลับมาดิเอลโลเรียแล้ว
Entry นี้เป็นส่วนหนึ่งของ
Word count: 519 words
.
.
.
Fight with…
.
.
จะสู้กับใครก็ได้ทั้งนั้น ข้าคงไม่อยากให้มันยืดยาว แต่ถ้าจะให้ประลองกับใครไปเรื่อย ๆ ก็ไม่ใช่ปัญหา ทั้งนี้ก็เพื่อชื่อเสียงของเรือด้วย หากให้เลือกปะทะกับใครสักคนทางฝั่งโน้นมาสักคนก็ คงไม่พ้นท่านไกอัส รองลงมา? จะใครก็ได้ แต่สู้ครั้งแรก ยังไงก็อยากเลือกคนคุ้นตาที่ปกติคงไม่มีโอกาสได้ประมือกันล่ะนะ ส่วนหนึ่งคงเพราะอยากลองปะทะกับคนที่คิดว่า อาจฝีมือดีกว่าข้า เพื่อดูว่าตัวเองจะไปได้ไกลแค่ไหน และในเมื่อมันเป็นการสู้ที่ฆ่าไม่ได้… ก็เลือกคนที่ไม่อยากฆ่าแต่แรกเสียดีกว่า (เผื่อพลั้งมือ) ไม่ว่าอย่างไร ข้าก็ถือว่าท่านไกอัสเป็นผู้มีบุญคุณ
.
นอกเหนือจากนั้น มีใครในเรือโน้นที่เคยเสวนาด้วยอีกนะ… อา วาเลนไทน์… วาสกับ ND…? ถ้าเจอกันอยากสู้เพื่อฆ่ามากกว่า สู้เบา ๆ มันจะสนุกรึ ส่วนที่ไม่เคยคุยด้วยแล้วอยากลองประมือ ยังไงมีกัปตันก็มีรองกัปตันนี่นะ เห็นว่ารองกัปตันของเรือบลูไวเปอร์ก็จะแข่งด้วยนี่นา—แต่ถ้าเลี่ยงได้ก็ไม่เอาดีกว่า ไม่ชินที่จะลงการละเล่นกับคนตำแหน่งสูง ๆ เท่าไร (แต่ท่านไกอัสก็… โบซันนี่นะ ถ้าหากได้คุยกับรองกัปตันของทางโน้น ข้าอาจเปลี่ยนความคิดก็ได้) ว่านั่นว่านี่ จะชนะรอบแรกรึเปล่าก็สุดรู้ ถึงอย่างนั้นก็พยายามเต็มที่แล้วกัน เพื่อเป็นการให้เกียรติคู่ต่อสู้ด้วย—ข้าเคยได้รับการสอนเฉกนั้น อันที่จริงก็ได้รับการสอนที่เฉพาะเจาะจงมาหลายอย่าง เรื่องของ… คนนอกเรือก็ด้วย
.
อันที่จริง นอกเหนือจากท่านไกอัสแล้ว กับคนอื่นนี่คิดยังไงก็นึกอยากสู้เพื่อฆ่า ถึงจะเป็นเรือพันธมิตร ข้าก็ชินกับการสู้แบบนั้นมากกว่า แบบนี้ถ้าผ่านรอบแรกไปคงต้องพยายามปรับความคิดใหม่เป็นแน่ ท่านกัปตันเคยพูดเป็นเชิงว่าจะผูกมิตรกับเรือพันธมิตรก็ไม่เสียหายเสียด้วย… หากข้าจำไม่ผิด
.
ครั้งสุดท้ายที่สู้แบบไม่ได้กะเอาให้ตาย ก็มีแค่กับซาวี่เมื่อนานมาแล้วนี่นา—กับคนเรือเดียวกันไม่ได้ลำบากในจุดนั้นนี่นะ ข้าเองยังเคยพูดกับบราวน์ว่าอาจจะลองท้าฝีมือกับซานอสด้วย บนเรือลำก่อน ๆ ที่เคยอาศัย การสู้ประมือโดยไม่ได้กะจะฆ่ากันก็ไม่ใช่ปัญหาเหมือนกัน ท่าทางจะต้องปรับความคิดจริง ๆ (ถ้ามีจังหวะลุกขึ้นมาพยายามล่ะก็…)
.
ความจริงแล้ว หิน White Soul คือหินที่ข้าชอบ ข้าชอบลักษณะภายนอกของมัน แต่ไม่สนใจสะสมมันสักเท่าไร… หากสรรเอาของราคาถูกมา จะตีให้แตกเสียก็ได้
.
(แต่ก็เสียดายหินเหมือนกันนะเนี่ย)
.
The end.
Twisted Backbone 